Postęp w diagnostyce: Stwardnienie rozsiane diagnozuje się teraz szybciej

W ostatnich latach czas od wystąpienia pierwszych objawów Niemieckie Towarzystwo Stwardnienia Rozsianego (DMSG) informuje, że czas diagnozy SM uległ znacznemu skróceniu. Według analizy danych, czas potrzebny na zdiagnozowanie SM skrócił się z około 18 miesięcy do około sześciu miesięcy w ciągu ostatnich dziesięciu lat. Było to możliwe dzięki ulepszonym procedurom diagnostycznym, nowoczesnym technikom obrazowania oraz zwiększonej świadomości SM – nie tylko wśród specjalistów, ale także wśród lekarzy rodzinnych.

To dobrze, ponieważ szybka i wiarygodna diagnoza ma kluczowe znaczenie dla wczesnego leczenia choroby . Szczególnie w przypadku rzutowo-remisyjnej postaci SM dostępne są skuteczne leki, które mogą zapobiegać nowym atakom i spowalniać postęp choroby.

Według Niemieckiego Towarzystwa Medycznego (DMSG) szybkość diagnozy zależy od różnych czynników. Starszy wiek zachorowania, liczne współistniejące objawy lub typowe dolegliwości, takie jak mrowienie i drętwienie, zazwyczaj prowadzą do szybszej diagnozy. Wyższy poziom wykształcenia również ma pozytywny wpływ. Opóźnienia występują jednak częściej, gdy choroba zaczyna się podstępnie – jak w pierwotnie postępującym SM – lub gdy początkowe objawy są niespecyficzne, takie jak problemy z pęcherzem, zaburzenia motoryczne lub nastroje depresyjne. Skrajne opóźnienia stały się jednak rzadkością: tylko 2% chorych czeka na diagnozę dłużej niż pięć lat. W 2015 roku odsetek ten wynosił 9%.

Znaczący postęp obserwuje się również w zakresie rozpoczynania terapii. Obecnie pacjenci rozpoczynają farmakoterapię średnio około dwóch miesięcy po diagnozie – to rekordowo długi okres w porównaniu z innymi krajami. W Stanach Zjednoczonych trwa to około trzech miesięcy, a w Wielkiej Brytanii nawet dziewięć. W Niemczech pacjenci korzystają z szybkiego dostępu do specjalistycznych ośrodków leczenia SM, działających zgodnie z kryteriami jakości DMSG, informuje stowarzyszenie.

Analiza opiera się na danych z tych wyspecjalizowanych ośrodków i dlatego niekoniecznie odzwierciedla ogólną sytuację w zakresie opieki. Niemniej jednak czas diagnozy i rozpoczęcia leczenia pacjentów ze stwardnieniem rozsianym w Niemczech znacznie się skrócił w ostatnich latach.