Molise zonder artsen; artsen arriveren uit Cuba

Venezolaanse artsen arriveerden tijdens de Covid-noodsituatie in Molise om het personeelstekort in regionale ziekenhuizen aan te pakken. Nu wordt verwacht dat nieuwe "versterkingen" van witte jassen uit Cuba de aanwezigheid van professionals in de regio zullen waarborgen. Dit werd aangekondigd door de president van de regio, Francesco Roberti, in een poging een bijna paradoxale situatie te verhelpen. Molise, dat sinds 2007 worstelt met het herstelplan voor de gezondheidszorg en sinds 2009 onder speciaal bestuur staat, blijft onaantrekkelijk, zelfs voor jonge artsen. Deze noodsituatie heeft gevolgen voor de functionaliteit van ziekenhuisafdelingen en daarmee voor het vermogen om essentiële zorg te garanderen. Mislukte vergelijkende examens, oproepen aan gepensioneerde artsen en buitenlandse professionals, en overeenkomsten met gezondheidsautoriteiten en -instellingen buiten de regio verergeren de situatie waarin het regionale openbare gezondheidszorgsysteem al jaren gebukt gaat. In 2019 stelde de toenmalige commissaris voor Volksgezondheid, Angelo Giustini, ook voor om gepensioneerde militaire artsen in te zetten om "deze pijnlijke patstelling in het bestuur van de regionale gezondheidsdienst en het recht van burgers op gelijke en universele toegang te doorbreken". "Zonder artsen kan er geen gezondheidszorg worden verleend", aldus Roberti. "De overeenkomst met Cubaanse artsen, gebaseerd op het model dat al in Calabrië is getest, vertegenwoordigt een concreet idee om de beschikbaarheid te garanderen van het benodigde aantal professionals die elke uithoek van Molise kunnen bereiken." Deze oplossing wordt echter niet gewaardeerd door de nationale secretaris van UGL Salute, Gianluca Giuliano. Het is "een noodoplossing die de werkelijke problemen van de crisis in de openbare gezondheidszorg niet aanpakt." "Het is onaanvaardbaar", legt hij uit, "dat een land als Italië niet serieus investeert in intern personeel en in plaats daarvan zijn toevlucht neemt tot geïmproviseerde oplossingen. We hebben stabiele contracten, adequate lonen, betere arbeidsomstandigheden en concrete prikkels nodig om de vlucht van Italiaanse artsen en verpleegkundigen naar het buitenland en de particuliere sector te stoppen." Juist daarom kijkt gouverneur Roberti vooruit en concentreert hij zich op de rol van de Universiteit van Molise. "We leiden jonge artsen op in specialismen die momenteel ontbreken in onze ziekenhuizen, en de komende vijf jaar kunnen inwoners van Unimol zich aansluiten, zich professioneel ontwikkelen en tegelijkertijd het zorgstelsel van Molise versterken." Achttien jaar onder het Herstelplan en zestien jaar onder speciaal bestuur hebben er dus niet toe bijgedragen het tekort aan te pakken en het regionale zorgstelsel uit de problemen te helpen. "We hebben gebrekkige planning en een rampzalige situatie geërfd", merkte Roberti op, "die aangepakt moeten worden. Het is onbegrijpelijk hoe, met de afschaffing van de oude lokale gezondheidsautoriteiten en de invoering van één zorginstelling, de kosten en daarmee de schulden zijn toegenomen." Voor de gouverneur ontstaat deze situatie ook "door een systeem dat in het verleden een elite-gebaseerd denken heeft bevorderd, zonder rekening te houden met de toekomst van de regio's en de nieuwe generaties." De gouverneur herhaalde vervolgens de missie van de politiek: "de kosten verlagen en het aantal ziekenhuisopnames verminderen."