Sanatorium bez czekania i za darmo. Do uzdrowiska pojedziemy niemal od razu

• W przypadku, gdy pracownik jest zagrożony utratą zdolności do pracy, za jego pobyt w sanatorium może zapłacić ZUS. Za darmo będzie leczenie, zakwaterowanie, wyżywienie, a nawet transport.
• Wniosek o rehabilitację leczniczą musi złożyć lekarz, u którego pracownik się leczy.
• Rozpoczęcie turnusu rehabilitacyjnego możliwe jest już po kilku tygodniach od skierowania.
• Rehabilitacja trwa 24 dni, ale ordynator ośrodka rehabilitacyjnego może ją wydłużyć albo skrócić po wcześniejszej zgodzie ZUS.

Pracownicy z problemami zdrowotnymi mają możliwość szybszego wyjazdu do sanatorium w ramach prewencji rentowej. Program pozwala na rozpoczęcie turnusu rehabilitacyjnego już po kilku tygodniach od skierowania, a wszystkie jego koszty pokrywa ZUS.

Jak podaje ZUS, z programu rehabilitacji można skorzystać, jeśli pracownik jest zagrożony utratą zdolności do pracy. Musi jednak istnieć szansa, że odzyska ją po rehabilitacji.

Dodatkowo trzeba spełnić jeden z poniższych warunków:

• być ubezpieczonym w ZUS (pracować zawodowo),
• pobierać zasiłek chorobowy lub świadczenie rehabilitacyjne,
• pobierać rentę okresową z tytułu niezdolności do pracy.

Z rehabilitacji można również skorzystać, jeśli:

• podczas kontroli zwolnienia lekarskiego, na którym przebywa pracownik, lekarz orzecznik stwierdzi taką potrzebę,
• pracownik stara się o świadczenie rehabilitacyjne lub rentę z tytułu niezdolności do pracy.

Trzeba przygotować Wniosek o rehabilitację leczniczą w ramach prewencji rentowej ZUS (Wniosek PR-4), który wypełni lekarz, u którego leczy się pracownik.

Wniosek należy złożyć w dowolnej placówce ZUS. Na badanie u lekarza orzecznika należy zabrać przygotowaną dokumentację z leczenia.

Lekarz prowadzący leczenie może elektronicznie złożyć wniosek o rehabilitację leczniczą w ramach prewencji rentowej ZUS w imieniu pracownika.

Ważne: Lekarz może wystawić wniosek o rehabilitację w trakcie wystawiania zwolnienia elektronicznego (e-ZLA) na Platformie Usług Elektronicznych ZUS. Takiego wniosku nie trzeba zanosić osobiście. Lekarz prześle go elektronicznie do ZUS.

Orzeczenie w sprawie rehabilitacji wydaje lekarz orzecznik ZUS:

• po przeprowadzeniu badania lub
• na podstawie zgromadzonej dokumentacji z leczenia.

Jeżeli lekarz orzecznik wyda orzeczenie o potrzebie rehabilitacji, pracownik otrzyma pocztą zawiadomienie o skierowaniu z informacją o terminie i miejscu rehabilitacji.

Rehabilitacja trwa 24 dni, ale ordynator ośrodka rehabilitacyjnego może ją wydłużyć albo skrócić po uprzedniej zgodzie ZUS. W tym czasie otrzymuje zwolnienie lekarskie, co umożliwia udział w leczeniu bez konieczności korzystania z urlopu wypoczynkowego. Po zakończonej rehabilitacji w ośrodku pracownik otrzyma dokument "Informacja o przebytej rehabilitacji" z najistotniejszymi informacjami o jej przebiegu i stanie zdrowia.

ZUS pokrywa koszty rehabilitacji: leczenia, zakwaterowania i wyżywienia.

ZUS zwraca też koszty dojazdu najtańszym środkiem komunikacji publicznej z miejsca, w którym mieszkasz, do/z ośrodka rehabilitacyjnego.

Można być skierowany na rehabilitację w systemie:

stacjonarnym (pobyt całodobowy w ośrodku rehabilitacyjnym) w przypadku schorzeń:

• narządu ruchu,
• narządu ruchu po wypadku (wczesna rehabilitacja powypadkowa),
• układu krążenia,
• układu oddechowego,
• psychosomatycznych,
• onkologicznych po leczeniu nowotworu gruczołu piersiowego,
• narządu głosu,
• ośrodkowego układu nerwowego;

ambulatoryjnym (codzienny dojazd na rehabilitację w wyznaczonych godzinach) w przypadku schorzeń:

• narządu ruchu,
• układu krążenia, w tym monitorowanego telemedycznie.

Lekarz w ośrodku rehabilitacyjnym ustali indywidualnie zabiegi i zajęcia z zakresu:

1. kinezyterapii, np. terapia manualna, ćwiczenia izometryczne, ćwiczenia czynne wolne, ćwiczenia w wodzie, ćwiczenia grupowe itp.,
2. fizykoterapii, np. zabiegi z zakresu ciepłolecznictwa, krioterapii, hydroterapii, leczenia polem elektromagnetycznym wielkiej i niskiej częstotliwości, elektroterapii, leczenia ultradźwiękami, laseroterapii itp.,
3. masażu, np. klasycznego, wibracyjnego itp.;

• oddziaływań psychologicznych, w tym: terapię indywidualną, psychoedukację i treningi relaksacyjne;
• edukacji zdrowotnej w zakresie:

1. zasad prawidłowego żywienia,
2. czynników ryzyka w chorobach cywilizacyjnych,
3. podstawowej wiedzy o chorobie wymagającej rehabilitacji,
4. czynników zagrożenia dla zdrowia w miejscu pracy,
5. podstawowych informacji o prawach i obowiązkach pracodawcy i pracownika,
6. profilaktyki i leczenia uzależnień.