Społeczne. Centrum zdrowia poświęcone dzieciom w pieczy zastępczej zostanie otwarte we wrześniu w Paryżu, jako pierwsze we Francji.

To pierwsze takie wydarzenie we Francji. 6 maja w Paryżu położono kamień węgielny pod zupełnie nowy typ placówki. Centrum Asterya przyjmie 2000 nieletnich z Child welfare services (ASE) od września, umożliwiając im poddanie się kompleksowej ocenie stanu zdrowia i skorzystanie z multidyscyplinarnego wsparcia (zdrowie, edukacja, integracja zawodowa itp.).

Inicjatywą stojącą za tym systemem, który powstanie w byłej szkole, jest profesor Céline Greco, kierownik oddziału leczenia bólu i medycyny paliatywnej w szpitalu Necker-Enfants Malades w Paryżu, była podopieczna placówki opiekuńczej, która bardzo angażuje się w sprawy tej wrażliwej grupy osób.

Raport komisji śledczej ds. „niepowodzeń w polityce ochrony dzieci w miejscach publicznych” , opublikowany w kwietniu, wzywa do uogólnienia tej formy opieki poprzez finansowanie tworzenia centrów wsparcia dla dzieci w każdym regionie. Te regionalne centra mogłyby zostać uzupełnione przez centra departamentalne, aby zagwarantować dostęp do opieki oferowanej w całym regionie.

Laurent Cambon, socjolog specjalizujący się w kwestii asystentów rodzinnych, rozważa inny rodzaj systemu. Podobnie jak w przypadku zmedykalizowanego ośrodka mieszkalnego dla osób starszych (Ehpad), socjolog proponuje utworzenie zmedykalizowanych ośrodków mieszkalnych dla dzieci w ASE: „To pozwoliłoby nam mieć personel medyczny w kontakcie z tymi młodymi ludźmi. Komponent zakwaterowania byłby finansowany przez departamenty, a komponent zdrowia przez regionalne agencje zdrowia”.

Wyjaśnia: „Dziś wiemy, że nie ma już psychiatrów; nie będziemy ich wymyślać. Osobiście mam duże zaufanie do pielęgniarek z zaawansowanym doświadczeniem. Zamiast czekać sześć miesięcy na wizytę w CMP, pielęgniarka obecna przez cały czas mogłaby ocenić stan psychiczny dziecka”.

Dla Bruno Roya, prezesa National Association of Childminders, Assistants, and Family Welcoming Families (ANAMAAF), stosowne byłoby również opracowanie terapeutycznego systemu rodzinnego. Te rodziny, które stanowią „mniej niż 5%” wszystkich asystentów rodzinnych, mają specjalne przeszkolenie w zakresie opieki nad dziećmi, które już otrzymują opiekę psychiatryczną.

„Mogą zwrócić się o pomoc do specjalistów (psychiatrów dziecięcych, psychologów itp.) w każdej chwili, zwłaszcza gdy sytuacja tego wymaga” – wyjaśnia Bruno Roy.

Inną propozycją byłoby umożliwienie bezwarunkowego zwrotu kosztów konsultacji z miejskimi psychologami w przypadku dzieci objętych środkiem ochrony dzieci, bez ograniczenia z góry określonej liczby konsultacji rocznie, również po osiągnięciu przez nie pełnoletności.