Wybuch epidemii Hib: STIKO modyfikuje zalecenia dotyczące szczepień

Haemophilus influenzae typu b (Hib) to bakteria w kształcie pałeczki, która może powodować poważne choroby, takie jak zapalenie opon mózgowych, sepsa i zapalenie płuc, zwłaszcza u małych dzieci i osób starszych. Według informacji z Instytut Roberta Kocha (RKI) informuje, że wirus jest bardzo rzadki, ale obecnie występuje w północnych Niemczech: Od końca 2024 roku zaobserwowano nietypowy wzrost liczby przypadków Hib wśród osób powyżej 65. roku życia, które mieszkały lub przebywały w Hamburgu. Do tej pory potwierdzono zakażenie u szesnastu osób, z czego jedenaście w Hamburgu (stan na 18 sierpnia).

Dałoby to zapadalność na poziomie około 0,99 przypadków na 100 000 dorosłych w wieku 65 lat i starszych w Hamburgu (od października 2024 r. do sierpnia 2025 r.), w porównaniu z zapadalnością w tym samym okresie wśród osób w wieku 18–65 lat w całych Niemczech, która wynosi 0,05 na 100 000. Jak podaje RKI w swoim „Biuletynie Epidemiologicznym” nr 34/2025 , znane są różne czynniki ryzyka dla osób dotkniętych obecną epidemią w Hamburgu. Większość (88%) zażywa narkotyki, połowa z nich jest bezdomna i/lub przewlekle chora. Od tego czasu trzy osoby zmarły z powodu zakażenia Hib.

W związku z ostrą epidemią Stały Komitet ds. Szczepień ( Niemiecki Instytut Zdrowia i Spraw Społecznych (STIKO ) zrewidował swoje zalecenia dotyczące szczepień wskazanych i chemioprofilaktyki poekspozycyjnej (PEP) i opublikował je w Biuletynie Epidemiologicznym. Do tej pory szczepienie przeciwko Hib było częścią standardowych szczepień, które powinny otrzymać wszystkie niemowlęta w pierwszych dwóch latach życia. Było to również szczepienie wskazane dla osób z asplenią (anatomicznym lub czynnościowym brakiem śledziony).

Oprócz osób z asplenią, osoby w wieku pięciu lat i starsze, które są narażone na zakażenie podczas epidemii i u których występuje zwiększone ryzyko inwazyjnej choroby Hib, również otrzymają dawkę szczepionki. Zwiększone ryzyko występuje na przykład w przypadku zażywania narkotyków, niepewnego zamieszkania lub bezdomności, przewlekłej choroby wątroby lub nerek lub niedożywienia.

Do szczepień można stosować szczepionki monowalentne lub skojarzone. Według RKI może to potencjalnie zniwelować wszelkie istniejące luki w szczepieniach. Należy zauważyć, że szczepionki skojarzone stosowane u niemowląt, które zawierają składnik Hib oprócz składników przeciwko tężcowi, błonicy i krztuścowi (Tdap), zazwyczaj zawierają wyższe stężenie antygenów niż szczepionki Tdap dla dorosłych, dlatego te pierwsze są bardziej reaktogenne. Osoby planujące szczepienie powinny zostać o tym poinformowane.