Selecteer taal

Dutch

Down Icon

Selecteer land

England

Down Icon

Ik dronk tientallen jaren witte wijn. Zeven jaar na mijn laatste glas kreeg ik een schokkende diagnose. Ik wist dat het mijn schuld was... ik had het te laat gedaan.

Ik dronk tientallen jaren witte wijn. Zeven jaar na mijn laatste glas kreeg ik een schokkende diagnose. Ik wist dat het mijn schuld was... ik had het te laat gedaan.

Gepubliceerd: | Bijgewerkt:

Terwijl Tabbin Almond een verhaaltje voor het slapengaan voorlas aan haar twee kinderen, waren haar gedachten ergens anders.

Ze kon alleen maar denken aan het glas frisse witte wijn dat voor haar klaar zou staan ​​zodra ze alleen was.

Alleen was het nooit maar één glas. Het waren er twee of drie – uiteindelijk de hele fles.

'Ik gebruikte alcohol als beloning, om even tot rust te komen, wat tijd voor mezelf te hebben en me verdoofd te voelen. Maar de volgende ochtend werd ik wakker met een kater en voelde ik me schuldig over het drinken - en toch gebeurde het steeds weer', vertelt Tabbin, nu 65.

'Je hebt het gevoel dat je in een val zit waar je niet meer uit kunt komen.'

Alcohol speelde al van jongs af aan een hoofdrol in Tabbins leven. Toen ze opgroeide in het Verenigd Koninkrijk, was alcohol onderdeel van de cultuur; haar ouders waren drinkers en later ook haar vrienden.

Ze dronk om zich te vermaken op de universiteit en tijdens een kort verblijf in Frankrijk. In de jaren 80 werkte ze in de reclame, een branche die berucht was om haar alcoholische lunches en borrels na het werk.

Nadat ze zich had gesetteld, was getrouwd en kinderen had gekregen, ontwikkelde Tabbins drinkgedrag zich. Cocktailbars werden vervangen door glazen wijn thuis op de bank - vaak terwijl haar man op zijn werk was.

Voor Tabbin Almond was alcohol een 'manier van leven'. Ze begon de dag met hoofdpijn en beloofde zichzelf dat ze niet meer zou drinken. Maar tegen de avond had ze een glas wijn in haar hand.

Tabbin ontkende volkomen hoeveel ze dronk.

"Ik maakte een fles leeg die al open was en begon aan een nieuwe... Ik probeerde niet van boven naar beneden te drinken, want dan zou het duidelijk zijn hoeveel ik had gedronken", zegt ze.

'Als mijn man thuis was, dronk hij een glas rode wijn terwijl ik witte wijn dronk. Soms dronk ik een glas rode wijn als hij er niet op lette, om de indruk te wekken dat ik minder dronk dan hij.'

De cyclus van drinken, gevolgd door schuldgevoel en spijt, ging jarenlang door.

Op 47-jarige leeftijd had Tabbin er genoeg van.

Nadat hij het boek The Easy Way to Control Alcohol van Allen Carr had gelezen en hypnotherapie had geprobeerd, besloot Tabbin de fles neer te leggen.

Er volgden zeven jaar van nuchterheid.

Tabbin ontdekte in die periode een knobbeltje in haar borst, maar na een mammografie bleek alles in orde te zijn.

'Ik gebruikte alcohol als beloning, om te ontspannen. Maar de volgende ochtend werd ik wakker met een kater en voelde ik me schuldig over het drinken, en toch gebeurde het steeds weer', vertelt Tabbin, nu 65.

Ze bleef de daaropvolgende vijf jaar elke twee jaar een mammografie laten maken, tot december 2013. Toen gebeurde er 'iets heel vreemds', zegt ze.

'Ik werd midden in de nacht wakker en dacht bij mezelf: "Die brief klopt niet." Dat was het onderbuikgevoel dat ik nodig had.

De volgende ochtend ging ze naar haar dokter, die haar een verwijzing gaf voor een echo.

Ze lag op de tafel en vroeg aan de dokter: 'Wat ziet u?'

De dokter keek haar in de ogen en antwoordde: 'Ik zie een vrouw met potentieel levensreddende instincten... We kijken naar een tumor van 4,5 cm.'

Een biopsie bevestigde het ergste: het was kanker.

Tabbin kreeg te horen dat ze een operatie nodig had om de tumor en het omliggende weefsel te verwijderen.

Dat had ze verwacht, maar toen uit onderzoek bleek dat de kanker zich naar meerdere lymfeklieren had verspreid, raakte ze in paniek.

Op de foto: Tabbin viert het einde van de chemotherapie met een alcoholisch drankje

Op weg naar huis van de dokter huilde ze in de auto. Na zeven jaar geen druppel alcohol te hebben aangeraakt, gaf ze het op en dronk ze thuis een paar glazen.

'Ik was te bang om alleen in mijn hoofd te zijn, dus dronk ik samen met mijn broer en mijn volwassen dochter een fles wijn', vertelt ze me.

Toen realiseerde Tabbin zich dat ze weliswaar al bijna vijf jaar zonder alcohol had kunnen stoppen, maar dat ze nog niet had geleerd om haar eigen emoties zonder alcohol te beheersen.

'Toen ik met de chemotherapie begon, kon ik niet drinken. Maar zodra de behandeling was afgerond, verviel ik weer in mijn oude gewoonten', vervolgt ze.

Tabbin was inmiddels gescheiden van haar man en haar twee volwassen kinderen waren het ouderlijk huis uit.

Nu niemand haar veroordeelde, werd een fles wijn of twee per avond weer de norm.

Niemand vroeg zich af waarom een ​​kankerpatiënt na zeven jaar weer aan het drinken was. Haar drankgebruik was volledig geheim.

'In dat stadium dachten veel mensen dat ik niet meer dronk, dus hield ik het verborgen. Dat was verschrikkelijk, want ik schaamde me', vertelt Tabbin.

'Op een ochtend zocht ik op Google naar de vraag: "Ben ik een alcoholist?" Als je dat doet, weet je het antwoord al.'

Haar zoektocht leidde haar naar een ander 'quit-lit' boek: This Naked Mind van Annie Grace.

Nadat ze het gelezen had, zei ze: 'De sterren stonden gunstig'.

'Het was de eerste keer dat iemand me echt uitlegde wat alcohol is. Er werd gezegd: "Dit is niet jouw schuld. Dit is de schuld van alcohol, alcohol is het probleem,"' zegt ze.

'Ik las het boek en dacht dat ik misschien niet gedoemd was. Op een ochtend, nadat ik met een kater wakker was geworden, schreef ik me in voor een cursus van drie maanden bij [auteur Annie Grace].'

De aanpak van Grace verschilde van hypnotherapie omdat deze zich richtte op innerlijke reflectie, het aanpakken van overtuigingen over alcoholgebruik en het begrijpen van de wetenschap achter alcoholverslaving.

'Tijdens die cursus leerde ik voor het eerst dat alcohol kanker veroorzaakt – zes soorten kanker in het bijzonder, waaronder borstkanker. Het was het grootste 'aha'-moment. Ik dacht: "O jee, waarom heeft niemand het me verteld?"'

Het besef dat ze dit zichzelf had aangedaan, al was het onbewust, was bijna te veel voor Tabbin.

Hoewel ze niet met zekerheid kon zeggen dat alcohol haar borstkanker had veroorzaakt, wist ze dat de kans groot was. De feiten waren onontkoombaar.

Terwijl ze met haar dochter in een Italiaans restaurant in Londen zat, besloot ze dat ze 'klaar' was met alcohol.

'Ik bestelde een glas pinot grigio en nu ik weet wat dat met me zou doen, wilde ik het gewoon niet meer,' vertelt ze.

Dat was op 12 mei 2018. Sindsdien is ze nuchter.

'Ik bestelde een glas pinot grigio en nu ik weet wat het met me zou kunnen doen, wilde ik het gewoon niet meer,' zegt Tabbin over haar laatste drankje op 12 mei 2018

Tabbin is nu gezonder dan ooit. Onlangs voltooide ze haar eerste HYROX-wedstrijd samen met haar dochter (op de foto samen).

Tabbin is nu gezonder dan ooit.

Onlangs voltooide ze samen met haar dochter haar eerste HYROX-wedstrijd, een fitnessuitdaging die hardlopen en functionele trainingen combineert.

'Nu word ik wakker en heb ik meer energie dan ooit tevoren. Het leven is zoveel beter zonder alcohol,' vertelt ze enthousiast.

Tabbins boodschap voor anderen die met alcohol worstelen, is simpel: je bent niet alleen.

Tabbin is er trots op om te kunnen melden dat haar boek Bottling Up Trouble: How Alcohol is Harming Your Business... and What to Do About It genomineerd is voor de Business Book Awards 2025.

Daily Mail

Daily Mail

Vergelijkbaar nieuws

Alle nieuws
Animated ArrowAnimated ArrowAnimated Arrow