Baarmoederslijmvliestest biedt vrouwen hoop op miskraam

Britse wetenschappers zeggen dat ze een test hebben ontwikkeld waarmee vrouwen met een afwijkend baarmoederslijmvlies, waardoor het risico op een miskraam toeneemt, kunnen worden geïdentificeerd.

Zij zeggen dat hun werk de weg kan vrijmaken voor nieuwe behandelmethoden voor vrouwen die herhaaldelijk een miskraam hebben gehad.

Het team van de Universiteit van Warwick ontdekte dat bij sommige vrouwen die een miskraam hebben gehad, het baarmoederslijmvlies niet reageert zoals het hoort. Het verandert dan niet in een ondersteunende plek waar het embryo zich kan innestelen.

Volgens goede doelen kunnen de bevindingen in sommige gevallen een verklaring bieden voor het trauma en de verwoesting die herhaalde miskramen met zich meebrengen.

Ongeveer één op de zes zwangerschappen mislukt, meestal vóór de twaalfde week. Bovendien vergroot elke miskraam het risico op een volgende miskraam.

Tot op heden richt het onderzoek op dit gebied zich vooral op de kwaliteit van het embryo. Er is veel minder bekend over de rol van het baarmoederslijmvlies.

Dr. Jo Muter, auteur van het onderzoek en onderzoeker aan de Warwick Medical School, zei: "Veel vrouwen krijgen te horen dat ze gewoon 'pech' hebben gehad, maar onze bevindingen laten zien dat de baarmoeder zelf de basis kan leggen voor zwangerschapsverlies, zelfs voordat de bevruchting plaatsvindt."

De taak van het baarmoederslijmvlies is om het embryo te ontvangen en te helpen ontwikkelen tijdens de zwangerschap. Dit doet het slijmvlies door een reactie aan te brengen die de cellen in een andere, ondersteunende toestand brengt.

Maar als die reactie niet goed verloopt en niet volledig plaatsvindt, is de kans op bloedingen en een vroege zwangerschap groter.

Volgens de onderzoekers is de kans groter dat een vrouw na één verkeerde reactie opnieuw een verkeerde reactie krijgt.

Ze hebben een nieuwe test ontwikkeld waarmee signalen van een gezonde of defecte reactie van het baarmoederslijmvlies kunnen worden gemeten. De test wordt momenteel getest bij ruim 1.000 patiënten in het Tommy's National Centre for Miscarriage Research van het University Hospital Coventry & Warwickshire (UHCW).

Charlie Beattie, 37, had in vier jaar tijd talloze miskramen in een vroeg stadium, tot het punt waarop "een positieve zwangerschapstest niet meer opwindend was", zegt ze.

Zij en haar man Sam, uit Leamington Spa, voelden zich kapot en legden zich neer bij het idee dat ze andere opties moesten overwegen om een ​​gezin te stichten.

Toen kwamen ze erachter tijdens een onderzoek in het centrum voor miskramenonderzoek.

Er is een monster van Charlie's baarmoeder genomen en de nieuwe test wees uit dat deze niet "geschikt is voor baby's", zegt ze.

Nadat ze drie maanden lang het medicijn sitagliptine had gebruikt, kwam ze eindelijk zwanger. De negen weken oude June is het prachtige resultaat.

"Ze is een klein wonder. Het voelt onecht," zegt Charlie.

Ze geeft toe dat ze zich de hele zwangerschap door angstig voelde, totdat June veilig in haar armen lag.

Zelfs de zwangerschapsecho’s waren een nieuwe ervaring.

"We hadden nog nooit iets op een scan gezien dat bewoog," zegt ze. "Toen ze zeiden: 'Ik zie het, het zit op de juiste plek', barstten we allebei in tranen uit."

Iedereen kan zichzelf aanmelden bij de kliniek, maar er is een lange wachtlijst en vanwege financieringsproblemen moeten patiënten zelf bijdragen aan de kosten van de test.

Dr. Jyotsna Vohra, onderzoeksdirecteur bij Tommy's, zei dat de zorg en behandeling voor mensen die een zwangerschap of baby verloren hebben, onacceptabel uiteenliepen in het Verenigd Koninkrijk.

Er zouden geen belemmeringen moeten zijn voor de toegang tot tests of behandelingen waarvan bewezen is dat ze een verschil maken.

"We hopen dat de beleidsmakers van de NHS de resultaten van het pilotproject in Coventry zorgvuldig zullen bekijken en zullen overwegen om deze test landelijk uit te rollen, zodat iedereen die er baat bij kan hebben, die kans krijgt."

Dr. Muter zegt dat de volgende stap is om de test te gebruiken om mogelijke medicamenteuze behandelingen te beoordelen. Sitagliptine, normaal gesproken gebruikt voor de behandeling van diabetes, is de beste optie voor problemen met het baarmoederslijmvlies, maar er zijn mogelijk andere bestaande medicijnen die een andere bestemming kunnen krijgen, voegde ze eraan toe.

Omdat 80% van de medicijnen niet op zwangere vrouwen wordt getest, is het onduidelijk welke medicijnen effectief zijn.