Alle optimisten zijn hetzelfde, elke pessimist is uniek.

Volgens diverse eerdere studies rapporteren optimisten over het algemeen meer tevredenheid over hun sociale relaties en hebben ze grotere netwerken. Kuniaki Yanagisawa en een interdisciplinair team dat sociale psychologie en cognitieve neurowetenschappen combineert, stelden de vraag: "Maar waar komt dit vandaan? Recent onderzoek heeft aangetoond dat mensen die een centrale positie innemen in een sociaal netwerk vergelijkbaar reageren op bepaalde stimuli. Het is dus mogelijk dat degenen die een vergelijkbare houding ten opzichte van de toekomst delen, er ook een gemeenschappelijke hersenrepresentatie van hebben, wat hun wederzijds begrip zou vergemakkelijken."

Verschillende hersenactiviteit

Om deze hypothese te testen, rekruteerden de onderzoekers 87 deelnemers, variërend van pessimisme tot optimisme (gescreend met behulp van wetenschappelijk gevalideerde tests en interviews). Ze vroegen hen om zich verschillende toekomstige gebeurtenissen voor te stellen, terwijl hun hersenactiviteit werd vastgelegd met behulp van functionele magnetische resonantiebeeldvorming (fMRI). Deze techniek maakt live visualisatie mogelijk van neurale activiteitspatronen die verband houden met het denken over de toekomst. Het team observeerde dat optimisten vergelijkbare hersenpatronen vertoonden bij het overwegen van toekomstige gebeurtenissen, terwijl de hersenpatronen van pessimisten aanzienlijk diverser waren. Volgens Yanagisawa: "Wat het meest opviel aan deze studie, was dat het abstracte idee van 'gelijk denken' zichtbaar werd gemaakt door de patronen van hersenactiviteit."

Het team toonde ook aan dat het onderscheid tussen positieve en negatieve gebeurtenissen op neuraal niveau duidelijker is bij optimisten dan bij pessimisten. "Met andere woorden, optimisten zien duidelijk het verschil tussen een gunstige en een ongunstige toekomst. Ze proberen negatieve scenario's niet positief te herclassificeren, maar verwerken ze op een meer abstracte en afstandelijke manier, waardoor de emotionele impact ervan afneemt", legt Yanagisawa uit.

Optimisten op dezelfde golflengte… cerebraal

Dus, voor de psycholoog is "het gevoel op dezelfde golflengte te zitten niet slechts een metafoor. De hersenen van optimisten zouden letterlijk een gemeenschappelijke voorstelling van de toekomst kunnen delen." Maar is dit gedeelde mechanisme aangeboren of ontwikkelt het zich in de loop van de tijd, door ervaring of dialoog? Dit is de volgende stap die dit onderzoeksteam zet.

Neurodegeneratieve ziekten: de centrale rol van mitochondriën