Vroege opsporing van prostaatkanker verandert levens

Prostaatkanker is een ziekte die zich vaak in stilte ontwikkelt, vaak zonder ernstige symptomen totdat de ziekte een vergevorderd stadium heeft bereikt en zich naar andere organen heeft verspreid. Snelle aandacht voor de waarschuwingssignalen kan daarom het verschil maken tussen het behouden van een goede kwaliteit van leven of het omgaan met een potentieel slopende aandoening .

De American Cancer Society (ACS) legt uit dat dit type kanker ontstaat wanneer cellen in de prostaat ongecontroleerd beginnen te groeien. Hoewel sommige tumoren zich snel kunnen verspreiden, verloopt hun progressie in de meeste gevallen traag. Dit maakt vroege opsporing mogelijk en biedt de mogelijkheid tot minder invasieve behandelingen met minimale bijwerkingen.

Hoewel er geen eenduidige oorzaak van prostaatkanker is vastgesteld, zijn er verschillende risicofactoren. De belangrijkste zijn leeftijd, ras of etniciteit, geografische ligging, familiegeschiedenis en bepaalde genetische veranderingen. De kans op een diagnose neemt aanzienlijk toe na de leeftijd van 50 jaar, waarbij zes op de tien gevallen zich voordoen bij mannen ouder dan 65.

Deze vorm van kanker komt vaker voor bij zwarte mannen en mensen uit het Caribisch gebied met Afrikaanse voorouders, terwijl de incidentie lager is bij mannen van Aziatische, Latijns-Amerikaanse of Latijns-Amerikaanse afkomst dan bij blanke mannen. De ACS merkt op dat er nog steeds geen sluitende verklaring voor dit verschil is.

Het risico neemt ook toe als een naast familielid, met name een broer, de ziekte heeft. Als er meerdere gevallen binnen dezelfde familie zijn, vooral op jongere leeftijd, is de kans nog groter. Bovendien komt prostaatkanker vaker voor in regio's zoals Noord-Amerika, Europa en Australië, hoewel de oorzaken van deze geografische verspreiding ook onduidelijk zijn.

Andere mogelijke risicofactoren zijn onder meer voeding, obesitas, roken, blootstelling aan chemicaliën, prostaatontsteking, bepaalde seksueel overdraagbare aandoeningen en vasectomie. Er is echter nog steeds geen definitieve wetenschappelijke consensus over deze factoren.

Waarschuwingssignalen zijn onder andere moeite en pijn bij het plassen, de aanwezigheid van bloed in de urine of het sperma, pijn in de rug, heupen of het bekken, en een zwakke of onderbroken urinestroom. Als u een van deze symptomen ervaart, is het raadzaam om een ​​arts te raadplegen om de aanwezigheid van een tumor uit te sluiten, aangezien deze ook door andere medische aandoeningen kunnen worden veroorzaakt.

Hoewel er geen specifieke preventieve maatregelen tegen dit type kanker zijn, adviseert de ACS om een ​​gezond gewicht te behouden, regelmatig te bewegen en een dieet te volgen dat rijk is aan fruit, groenten en volkoren granen. Ook wordt de consumptie van rood vlees, ultrabewerkte voedingsmiddelen en suikerhoudende dranken beperkt. Hoewel studies geen eenduidige conclusies opleveren, hebben sommige bevindingen een verband aangetoond tussen een hoge consumptie van calciumrijke zuivelproducten en een verhoogd risico op prostaatkanker.

Ondanks alles is het een ziekte met een hoge overlevingskans: ongeveer 99 procent van de gevallen die vroeg worden ontdekt en zich in de prostaat bevinden, is te genezen. Daarom benadrukt de American Cancer Society het belang van regelmatige medische controles, vooral voor mannen ouder dan 50. In de meeste gevallen zijn er voor de behandeling geen agressieve ingrepen zoals een operatie of radiotherapie nodig, waardoor mannen na de diagnose een volwaardig en gezond leven kunnen leiden.

Wees alert als u pijn heeft bij het plassen

Hoewel de meeste mannen met prostaatkanker in de beginfase geen symptomen ervaren, zijn er enkele waarschuwingssignalen die kunnen wijzen op de aanwezigheid van een kwaadaardige tumor in deze klier. Het is daarom essentieel om een ​​arts te raadplegen wanneer deze symptomen zich voordoen en aanleiding geven tot bezorgdheid.

De Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention (CDC) merkt op dat de symptomen per patiënt verschillen. De meest voorkomende symptomen zijn echter: moeite met plassen, een zwakke of onderbroken urinestroom, frequent plassen – vooral 's nachts – moeite met het legen van de blaas, pijn of een branderig gevoel bij het plassen of ejaculeren, bloed in de urine of het sperma, en aanhoudende pijn in de rug, heupen of het bekken.

De American Cancer Society voegt daar twee extra symptomen aan toe die vaak voorkomen: erectiestoornissen en zwakte of gevoelloosheid in de benen of voeten. Er kunnen zelfs episodes van verlies van blaas- of darmcontrole voorkomen.

De meeste van deze symptomen zijn niet per se gerelateerd aan prostaatkanker. Ze kunnen bijvoorbeeld verband houden met benigne prostaathyperplasie (benigne prostaathyperplasie), een vergroting van de prostaatklier die ook het plassen kan bemoeilijken.

In Mexico zijn er 25 duizend gevallen en zevenduizend doden per jaar

Elk jaar worden in Mexico ongeveer 25.000 nieuwe gevallen van prostaatkanker ontdekt en 7.000 sterfgevallen geregistreerd, voornamelijk als gevolg van late diagnose. Volgens het Mexicaanse Instituut voor Sociale Zekerheid (IMSS) en de Nationale Autonome Universiteit van Mexico (UNAM) is deze ziekte de belangrijkste doodsoorzaak door kanker bij mannen, met 20 sterfgevallen per dag. In Jalisco sterven jaarlijks bijna 800 mensen, waarmee het land op de vierde plaats staat. Zeven van de tien diagnoses worden in een vergevorderd stadium gesteld. Daarom dringen gezondheidsautoriteiten aan op vroege opsporing, vooral bij mannen ouder dan 50.

BEHANDELINGEN

Chirurgie, radiotherapie en medicijnen

De Mayo Clinic legt uit dat medicijnen die gebruikt worden voor de behandeling van prostaatkanker onder andere hormonale therapie, doelgerichte therapie, chemotherapie en immunotherapie omvatten. Er zijn ook medicijnen die straling rechtstreeks op kwaadaardige cellen afgeven.

Een andere optie is ablatietherapie, waarbij het door kanker aangetaste weefsel wordt vernietigd of verwijderd. Deze procedure kan worden uitgevoerd met behulp van een operatie, medicijnen, hormonen, radiofrequentie, koude of warmte, of andere technieken die de behandelend arts bepaalt.

Een operatie wordt gebruikt om de prostaat te verwijderen wanneer de tumor tekenen van uitbreiding vertoont of er risico bestaat op uitzaaiing naar andere delen van het lichaam. Deze behandeling brengt risico's met zich mee zoals bloedingen, infecties, pijn en de vorming van bloedstolsels. Bijwerkingen op de lange termijn kunnen urine-incontinentie en erectiestoornissen zijn.