Przeszczepy organów w celu zapewnienia sobie nieśmiertelności: Czy Xi i Putin mają rację?

Czy można osiągnąć nieśmiertelność dzięki przeszczepom narządów? To był nieoczekiwany temat dyskusji w tym tygodniu między prezydentem Chin Xi Jinpingiem a prezydentem Rosji Władimirem Putinem, którzy spotkali się na paradzie wojskowej w Pekinie.

Tłumacz, przemawiając w języku mandaryńskim w imieniu Putina, opowiedział Xi, w jaki sposób można wielokrotnie przeszczepiać ludzkie organy, „aby człowiek mógł być coraz młodszy” pomimo wieku, a nawet „na zawsze” odwlekać starość.

„Przewiduje się, że w tym stuleciu możliwe będzie dożycie 150 lat” – dodał.

Ich uśmiechy i śmiech sugerują, że to była zwykła przekomarzanka, ale może mają rację?

Przeszczepy narządów z pewnością ratują życie – w Wielkiej Brytanii w ciągu ostatnich 30 lat udało się uratować ponad 100 000 osób, podaje NHS Blood and Transplant.

Dzięki stałemu rozwojowi medycyny i technologii przeszczepione organy utrzymują się w organizmie człowieka znacznie dłużej.

U niektórych pacjentów przeszczep nerki działał przez ponad 50 lat.

Długość życia narządu zależy od stanu zdrowia dawcy i biorcy, a także od tego, jak się nim opiekują.

Na przykład, jeśli miałbyś otrzymać nową nerkę od żywego dawcy, możesz oczekiwać, że wytrzyma ona 20–25 lat.

Jeśli przeszczep pochodzi od dawcy zmarłego, okres ten skraca się do 15–20 lat.

Rodzaj narządu również ma znaczenie.

Badania wykazały, że wątroba może służyć około 20 lat, serce 15 lat, a płuca blisko 10 lat.

Putin i Xi mogą rozmawiać o przeszczepach wielu organów, być może nawet wielokrotnych.

Operacja to jednak duże przedsięwzięcie, obarczone dużym ryzykiem. Za każdym razem, gdy poddajesz się operacji, ryzykujesz.

Obecnie osoby, które otrzymują nowy narząd, muszą również dożywotnio przyjmować silne leki zapobiegające odrzuceniu, zwane immunosupresantami. Mogą one powodować skutki uboczne, takie jak wysokie ciśnienie krwi, i zwiększać ryzyko infekcji.

Odrzucenie – sytuacja, w której układ odpornościowy zaczyna atakować przeszczepiony narząd, ponieważ rozpoznaje, że pochodzi on od innej osoby – może czasami zdarzyć się, nawet jeśli przyjmujesz leki.

Naukowcy pracują nad stworzeniem narządów odpornych na odrzuty, wykorzystując jako dawców genetycznie zmodyfikowane świnie.

Naukowcy wykorzystują narzędzie do edycji genów o nazwie Crispir, aby usunąć niektóre geny świni i dodać pewne geny ludzkie, dzięki czemu narząd będzie bardziej kompatybilny.

Eksperci twierdzą, że hodowla specjalnych świń w tym celu jest idealnym rozwiązaniem, ponieważ ich organy mają mniej więcej rozmiar odpowiadający rozmiarowi człowieka.

Nauka jest nadal na bardzo wysokim poziomie eksperymentalnym, ale przeprowadzono już operację serca i nerek .

Dwaj mężczyźni, którzy zgodzili się na poddanie się zabiegowi, byli pionierami tej nowej dziedziny medycyny transplantacyjnej.

Obaj już nie żyją, ale przyczynili się do rozwoju ksenotransplantacji – przeszczepiania żywych komórek, tkanek lub organów z jednego gatunku do drugiego.

Innym badanym rozwiązaniem jest hodowanie zupełnie nowych organów przy użyciu naszych własnych ludzkich komórek.

Komórki macierzyste mają zdolność przekształcania się w dowolny typ komórek lub tkanek występujących w organizmie.

Żadnej grupie badawczej nie udało się jeszcze stworzyć w pełni funkcjonalnych ludzkich narządów nadających się do przeszczepu, ale naukowcy są coraz bliżej osiągnięcia tego celu.

W grudniu 2020 r. brytyjscy naukowcy z UCL i Francis Crick Institute odbudowali ludzką grasicę – kluczowy organ układu odpornościowego – wykorzystując ludzkie komórki macierzyste i bioinżynieryjne rusztowanie.

Gdy w ramach testu przeszczepiono go myszom, okazało się, że działa.

Naukowcy z Great Ormond Street Hospital w Londynie twierdzą, że wyhodowali przeszczepy ludzkich jelit, wykorzystując komórki macierzyste z tkanek pacjentów. W przyszłości mogą one posłużyć do przeprowadzania spersonalizowanych przeszczepów u dzieci cierpiących na niewydolność jelit.

Ale te postępy mają na celu leczenie chorób, a nie utrzymywanie ludzi przy życiu 150 lat.

Tymczasem przedsiębiorca technologiczny Bryan Johnson wydaje miliony dolarów rocznie, próbując obniżyć swój wiek biologiczny.

O ile nam wiadomo, nie podjął jeszcze próby pobrania nowych organów, ale wstrzyknął sobie osocze swojego 17-letniego syna.

Zaprzestał tego po tym, jak nie zauważył żadnych korzyści i gdy zaostrzyła się kontrola medyczna ze strony takich organizacji jak Agencja ds. Żywności i Leków.

Dr Julian Mutz z King’s College London powiedział, że oprócz przeszczepów narządów badane są również takie metody, jak zastępowanie osocza, jednak wciąż mają one charakter eksperymentalny.

„Nie jest pewne, czy takie strategie będą miały istotny wpływ na długość życia, zwłaszcza na maksymalną długość życia człowieka, choć jest to obszar dużego zainteresowania naukowego”.

Profesor Neil Mabbott, ekspert w dziedzinie immunopatologii z Instytutu Roslin na Uniwersytecie Edynburskim, przypuszcza, że ​​górną granicą wieku może być dożycie 125 lat.

„Zweryfikowaną, najstarszą żyjącą osobą była Francuzka, Jeanne Calment, która żyła 122 lata, w latach 1875–1997” – powiedział w wywiadzie dla BBC News.

Choć uszkodzone i chore organy można zastąpić przeszczepem, wraz z wiekiem nasze ciała stają się znacznie mniej odporne i mniej odporne na stresory fizyczne.

Zaczynamy reagować mniej skutecznie na infekcje, a nasze ciała stają się słabsze, bardziej podatne na urazy i mniej zdolne do regeneracji i naprawy.

„Stres, trauma i skutki operacji przeszczepu, a także ciągłe stosowanie leków immunosupresyjnych niezbędnych do zapobiegania odrzuceniu przeszczepionych narządów, byłyby zbyt dotkliwe dla pacjentów w tak zaawansowanym wieku”.

Twierdzi, że zamiast skupiać się na wydłużaniu życia, powinniśmy dążyć do tego, by żyć zdrowo.

Profesor Mabbott powiedział: „Życie znacznie dłużej, ale zmaganie się z licznymi chorobami, które często towarzyszą starzeniu się, oraz ciągłe pobyty w szpitalach w celu przeszczepu kolejnych tkanek – to nie brzmi zachęcająco, jeśli chodzi o spędzenie emerytury!”