Psychologia. Czy rodzice powinni systematycznie pozwalać dziecku wygrywać, czy uczyć je przegrywać?

Czy grasz Niezależnie od tego, czy grasz w Trivial Pursuit, Uno, czy nawet w szybką grę w piłkę nożną, Twoje dziecko ma tendencję do obrażania się, a nawet wpadania w złość, gdy przegrywa. To zupełnie naturalne. Jednak pozwalanie mu wygrywać za każdym razem nie jest właściwym rozwiązaniem.

Nauka przegrywania – istotne doświadczenie edukacyjne

„Ważne jest, aby nauczyć się przegrywać, ponieważ porażka jest częścią życia” zauważa Katell Duclos-Le Saoût, psychoterapeutka. Dzieci często tego doświadczają: w obecności przyjaciół, podczas zawodów sportowych, a nawet później w szkole czy pracy. Umożliwienie im przeżycia tego doświadczenia w troskliwym otoczeniu daje im narzędzia do lepszego radzenia sobie z rzeczywistością.

Systematycznie pozwalając dziecku wygrywać, ryzykujemy postawienie go w pozycji wszechmocy. Może ono wykształcić fałszywy obraz siebie, wierząc, że jest niepokonane.

Kwestia poczucia własnej wartości

Mimo to w pewnych okolicznościach może być przydatne pozwolić mu wygrać. „Wszystko zależy od intencji rodzica” wyjaśnia Katell Duclos-Le Saoût.

„Jeśli pozwolisz swojemu dziecku od czasu do czasu wygrać, ponieważ przechodzi przez trudny okres lub potrzebuje emocjonalnego wsparcia, może to pomóc mu odzyskać pewność siebie”. Ale to jednorazowy, miły gest, który zaspokaja konkretną potrzebę. I nie powinien stać się nawykiem.

Niektórzy rodzice kategorycznie odmawiają dziecku wygranej. Jeśli dotyczy to również Ciebie, możesz czasami wybrać grę, która naturalnie daje Twojemu dziecku realną szansę na wygraną. Tak jest w przypadku gier takich jak Memory, gdzie pamięć może dać małemu dziecku przewagę, pozwalając przywrócić równowagę bez konieczności oszukiwania.

Gry kooperacyjne i przykład rodzicielski

Można również zaproponować gry grupowe, w których wygrywacie lub przegrywacie razem. Gry te wzmacniają więź rodzic-dziecko i pozwalają na naukę innych umiejętności: współpracy, radzenia sobie z frustracją i komunikacji.

W każdym razie, „Najważniejsze to podkreślać frajdę z gry” – przypomina nam terapeuta. Wygrana lub przegrana schodzi na dalszy plan, jeśli dobrze się razem bawicie. Możesz również podkreślać cechy dziecka podczas gry: „Byłeś bardzo cierpliwy”, „Dobrze się skoncentrowałeś”, „Przestrzegałeś zasad”. Te słowa zachęty wzmacniają poczucie własnej wartości, nie kojarząc go wyłącznie z wygraną.

A przede wszystkim, jako dorosły, ważne jest, aby dawać przykład: bądź dobrym przegranym, nie wyśmiewaj się z ludzi, przyjmuj porażki z humorem. Bo ostatecznie zabawa z dzieckiem oznacza również nauczenie go, jak radzić sobie z wzlotami i upadkami, a jednocześnie wpajanie mu wartości szacunku, uczciwej gry i wytrwałości.