Japońska superżywność wspomagająca spalanie tłuszczu, idealna do redukcji tłuszczu na brzuchu, szczególnie latem.

Walka z wzdęciami brzucha w cieplejszych miesiącach jest priorytetem dla osób pragnących poprawić swoje samopoczucie fizyczne. W tym okresie roku, charakteryzującym się niezdrowymi nawykami żywieniowymi i obcisłą odzieżą, wiele osób sięga po naturalne produkty, aby zmniejszyć uczucie wzdęć bez rezygnowania ze zdrowej diety.

Jednym z mniej znanych sprzymierzeńców w dążeniu do tego celu jest owoc pochodzący z Azji, który stopniowo jest włączany do diet oczyszczających i kontrolujących wagę. To kuzu , japoński superfood , który oprócz poprawy trawienia, przyczynia się do równowagi metabolicznej i jest niskokaloryczny.

Czym jest kuzu i dlaczego uważa się je za korzystne?

Kuzu to roślina kwitnąca należąca do rodziny bobowatych , pochodząca z Japonii i południowych Chin. Jej wysuszony i zmielony korzeń wytwarza biały proszek, który jest wykorzystywany ze względu na swoje właściwości lecznicze, dzięki bogactwu flawonoidów, izoflawonów, saponin i kumaryn . Według endocrino.cat „roślinie tej przypisuje się wiele korzystnych właściwości, choć nie wszystkie są poparte rzetelnymi badaniami naukowymi”.

Do najbardziej udowodnionych pozytywnych efektów kuzu należy jego zdolność do neutralizacji kwasu żołądkowego , zmniejszania stanów zapalnych jelit i wspomagania flory bakteryjnej układu pokarmowego . Ponadto, ze względu na wysoką zawartość przeciwutleniaczy, przypisuje się mu istotną rolę w zapobieganiu starzeniu się komórek i ochronie układu sercowo-naczyniowego.

Proszek kuzu jest stosowany głównie jako bezglutenowy zagęszczacz w kuchni. Rozpuszcza się go w zimnej wodzie przed dodaniem do zup, sosów lub deserów, takich jak flany i puddingi . Pięć gramów kuzu odpowiada piętnastu gramom skrobi kukurydzianej i dostarcza jedynie 17 kalorii, co czyni go odpowiednim składnikiem diet niskokalorycznych ukierunkowanych na utratę tkanki tłuszczowej z brzucha. Mimo to specjaliści przypominają, że diety cud nie istnieją i że superżywność powinna zawsze stanowić element zbilansowanej diety, w połączeniu z aktywnością fizyczną. Jeśli objawy utrzymują się, najlepiej skonsultować się z lekarzem.