Orgaantransplantaties voor onsterfelijkheid: zijn Xi en Poetin op het goede spoor?

Is het mogelijk om onsterfelijk te worden met behulp van orgaantransplantaties? Dat was het onverwachte gespreksonderwerp deze week tussen de Chinese president Xi Jinping en de Russische president Vladimir Poetin toen ze elkaar ontmoetten tijdens een militaire parade in Peking.
Een tolk, die namens Poetin in het Mandarijn sprak, vertelde Xi hoe menselijke organen herhaaldelijk getransplanteerd kunnen worden "zodat iemand steeds jonger kan worden" ondanks de leeftijd, en dat het zelfs mogelijk zou zijn om de ouderdom "voor onbepaalde tijd" uit te stellen.
"Er wordt voorspeld dat het in deze eeuw mogelijk zal zijn om 150 jaar oud te worden", voegde hij toe.
Aan hun glimlach en gelach kun je zien dat het een grapje was, maar misschien zijn ze wel op het goede spoor?
Orgaantransplantaties redden zeker levens: in het Verenigd Koninkrijk zijn in de afgelopen 30 jaar meer dan 100.000 mensen gered, aldus NHS Blood and Transplant.
En dankzij voortdurende vooruitgang in de geneeskunde en technologie gaan getransplanteerde organen veel langer mee als ze eenmaal in het lichaam zitten.
Sommige patiënten hebben een niertransplantatie ondergaan die langer dan 50 jaar bleef functioneren.
De levensduur van een orgaan hangt af van de gezondheid van de donor en de ontvanger, en van hoe goed ze voor het orgaan zorgen.
Als u bijvoorbeeld een nieuwe nier van een levende donor krijgt, verwacht u misschien dat deze 20 tot 25 jaar meegaat.
Als je het van een overleden donor krijgt, duurt het nog maar 15 tot 20 jaar.
Het type orgaan is ook van belang.
Uit onderzoek is gebleken dat een lever ongeveer 20 jaar meegaat, een hart 15 jaar en de longen bijna 10 jaar.
Poetin en Xi praten mogelijk over het transplanteren van meerdere organen, mogelijk zelfs herhaaldelijk.
Een operatie is echter een grote onderneming, met aanzienlijke risico's. Elke keer dat je onder het mes gaat, is het een gok.
Mensen die een nieuw orgaan krijgen, moeten momenteel ook levenslang sterke anti-afstotingsmedicijnen slikken, immunosuppressiva genaamd. Deze kunnen bijwerkingen hebben, zoals een hoge bloeddruk, en het risico op infecties verhogen.
Afstoting - wanneer uw immuunsysteem het getransplanteerde orgaan begint aan te vallen omdat het herkent dat het van een ander persoon afkomstig is - kan soms nog steeds voorkomen, zelfs als u uw medicijnen inneemt.
Wetenschappers werken aan het maken van organen die niet afgestoten worden. Ze gebruiken genetisch gemanipuleerde varkens als donor.
Ze gebruiken een genbewerkingstool genaamd crispr om een aantal varkensgenen te verwijderen en bepaalde menselijke genen toe te voegen, zodat het orgaan beter compatibel wordt.
Volgens deskundigen is het ideaal om hiervoor speciale varkens te fokken, omdat hun organen ongeveer de juiste grootte hebben voor de mens.
De wetenschap verkeert nog in een zeer experimenteel stadium, maar er zijn wel al een hart- en nieroperatie uitgevoerd.
De twee mannen die akkoord gingen met de procedures waren pioniers op dit nieuwe gebied van transplantatiegeneeskunde.
Beiden zijn inmiddels overleden, maar ze hebben wel een belangrijke rol gespeeld bij de vooruitgang van xenotransplantatie: het transplanteren van levende cellen, weefsels of organen van de ene soort naar de andere.
Een andere mogelijkheid die wordt onderzocht, is het kweken van geheel nieuwe organen met behulp van onze eigen menselijke cellen.
Stamcellen kunnen uitgroeien tot elk type cel of weefsel in het lichaam.
Nog geen enkele onderzoeksgroep is er in geslaagd om volledig functionele, transplanteerbare menselijke organen te maken, maar wetenschappers komen dichterbij.
In december 2020 hebben Britse onderzoekers van de UCL en het Francis Crick Institute een menselijke thymus, een essentieel orgaan voor het immuunsysteem, opnieuw opgebouwd met behulp van menselijke stamcellen en een biotechnologisch gemanipuleerd raamwerk.
Toen het bij wijze van test bij muizen werd getransplanteerd, bleek het te werken.
En wetenschappers van het Great Ormond Street Hospital in Londen zeggen dat ze menselijke darmtransplantaten hebben gekweekt met behulp van stamcellen uit patiëntweefsel. Deze zouden in de toekomst kunnen leiden tot gepersonaliseerde transplantaties voor kinderen met darmfalen.
Maar deze ontwikkelingen zijn bedoeld om ziekten te behandelen, en niet om mensen jonger dan 150 jaar te houden.

Techondernemer Bryan Johnson spendeert ondertussen miljoenen per jaar om zijn biologische leeftijd te verlagen.
Voor zover wij weten heeft hij nog niet geprobeerd om nieuwe organen te krijgen, maar hij heeft zichzelf wel geïnjecteerd met het plasma van zijn 17-jarige zoon.
Hij is daar inmiddels mee gestopt, nadat hij geen voordelen zag en de medische controle door organisaties als de Food and Drug Administration werd aangescherpt.
Dr. Julian Mutz van King's College London zei dat naast orgaantransplantatie ook andere benaderingen zoals plasmavervanging worden onderzocht, maar dat deze nog experimenteel zijn.
"Of zulke strategieën een betekenisvolle impact zullen hebben op de levensduur, en dan met name de maximale levensduur van de mens, blijft onzeker, hoewel het een gebied is dat wetenschappelijk gezien van groot belang is."
Professor Neil Mabbott, een expert op het gebied van immunopathologie aan het Roslin Institute van de Universiteit van Edinburgh, vermoedt dat een leeftijd van 125 jaar de bovengrens is.
"De oudste nog levende persoon die geverifieerd is, was een Française, Jeanne Calment, die 122 jaar leefde, tussen 1875 en 1997", vertelde hij aan BBC News.

Beschadigde en zieke organen kunnen weliswaar vervangen worden door transplantaties, maar naarmate we ouder worden, wordt ons lichaam minder veerkrachtig en minder goed bestand tegen fysieke stressoren.
"We reageren minder goed op infecties en ons lichaam wordt zwakker, vatbaarder voor verwondingen en kan zich minder goed herstellen.
"De stress, het trauma en de impact van een transplantatieoperatie, in combinatie met het voortdurende gebruik van immunosuppressieve medicijnen die nodig zijn om afstoting van de getransplanteerde organen te voorkomen, zouden te ernstig zijn voor patiënten op zo'n hoge leeftijd."
Hij zegt dat we ons niet moeten richten op het verlengen van de levensduur, maar juist moeten streven naar gezonde levensjaren.
Prof. Mabbott zei: "Veel langer leven, maar lijden aan de vele ziektes die met het ouder worden gepaard gaan, en steeds weer in en uit het ziekenhuis voor een nieuwe weefseltransplantatie, dat klinkt niet als een aantrekkelijke manier om mijn pensioen door te brengen!"
BBC