Last van een aanhoudende hoest? Dit zijn de verborgen oorzaken - en PRECIES hoe je er eindelijk vanaf komt.

Duizenden patiënten met chronische hoest worden 'in de steek gelaten' door de NHS en blijven tientallen jaren aan hun lot over met dit slopende probleem, zo vertelden deskundigen aan The Mail on Sunday.

Ze zeggen dat een gebrek aan specialistische zorg ervoor zorgt dat sommigen honderden kilometers moeten reizen voor hulp, terwijl anderen tientallen jaren ongediagnosticeerd blijven of een verkeerde diagnose krijgen met psychische problemen.

Veel mensen gaan naar de huisarts en worden zelfs doorverwezen naar een specialist, maar krijgen te horen dat er niets aan de hand is. Hierdoor zitten zowel de patiënt als de arts op een dood spoor en wordt de echte diagnose nooit gesteld.

Geschat wordt dat één op de tien Britten last heeft van chronische hoest, een hoest die langer dan acht weken aanhoudt. Dit leidt tot slapeloze nachten, uitputting, incontinentieproblemen en sociale schaamte.

'Er zijn slechts acht specialistische centra en zonder specifieke NHS-richtlijnen over chronische hoest blijven veel patiënten jarenlang lijden aan een vreselijke aandoening,' aldus professor Nicholas Hopkinson, deskundige op het gebied van longgeneeskunde aan het Imperial College London .

De omvang van het probleem werd eerder deze maand duidelijk toen Dr. Ellie Cannon, columniste voor de Mail on Sunday, schreef over nieuw onderzoek naar genetische oorzaken van chronische hoest.

Haar opmerkingen leidden tot een stortvloed aan reacties van lezers die wanhopig op zoek waren naar antwoorden.

Onder hen was Angela Pilkington, 75 jaar, uit Norfolk, die al meer dan 25 jaar last heeft van hoest nadat ze op vakantie een borstinfectie opliep.

Ze beschreef dat ze elke 20 minuten aanvallen had, veroorzaakt door geuren of drukke plekken. Hierdoor kon ze niet naar het theater, voelde ze zich ongemakkelijk in winkels en had ze moeite om haar klas onder controle te houden toen ze als lerares werkte.

'Dokters bleven me medicijnen geven en zeiden dat het waarschijnlijk astma was, maar niets hielp', zei ze. 'Het werd heel gênant en ik hoestte zo hard dat ik vaak in mijn broek plaste of het gevoel had dat ik flauw zou vallen.'

Na jaren van mislukte behandelingen slikt ze nu codeïne. Volgens haar heeft dit haar 'kwaliteit van leven' enigszins hersteld, maar de hoest is nog steeds niet verdwenen.

Andere lezers vertelden soortgelijke, frustrerende verhalen.

Carolyn Dunn, 76, uit Hertfordshire, zegt dat ze sinds 1987 last heeft van hoest. Ondanks dat ze meerdere tests heeft ondergaan, concludeerden artsen dat het een psychische aandoening was.

En Catherine Thom, 78, uit Winchester, zegt dat ze al drie jaar last heeft van een pijnlijke hoest.

'Ik heb vooral last van het hoesten als ik eet en zelfs als ik water drink, omdat ik regelmatig stik in heftige spasmen,' vertelt ze.

'Ik heb dit al drie keer bij artsen aangekaart, maar omdat ik nog veel meer ernstige gezondheidsproblemen heb, is mijn hoest nooit behandeld.'

Uit onderzoek blijkt helaas dat 90 procent van de gevallen onder controle kan worden gehouden als de onderliggende aandoening wordt gediagnosticeerd en behandeld.

Specialisten hebben inmiddels drie veelvoorkomende aandoeningen geïdentificeerd die vaak door huisartsen over het hoofd worden gezien. Patiënten die aan langdurige hoest lijden, moeten zich hiervan bewust zijn, zeggen ze.

'Er zijn een aantal longaandoeningen die, dat is niet verrassend, chronisch hoesten veroorzaken', zegt professor Jaclyn Smith, een expert op het gebied van deze aandoening aan de Universiteit van Manchester.

Voorbeelden hiervan zijn chronische obstructieve longziekte (COPD), een progressieve longaandoening die meestal wordt veroorzaakt door roken en die het ademen bemoeilijkt, en longfibrose, waarbij littekenweefsel zich in de longen ophoopt, vaak na langdurige schade door roken of een infectie.

Volgens de NHS-richtlijnen moet iedereen met hoest die langer dan drie weken aanhoudt, worden doorverwezen voor een röntgenfoto van de borstkas. Dat betekent dat deze aandoeningen meestal in een vroeg stadium worden herkend en dat de patiënt wordt doorverwezen naar een longarts.

'Als patiënten klagen over hoest die al jaren aanhoudt, is dat meestal niet waar ze het over hebben,' voegt professor Smith toe.

Dus wat zou er nog meer de oorzaak kunnen zijn? Hoog op de lijst staat astma, dat ongeveer 7,2 miljoen mensen in het Verenigd Koninkrijk treft. Hoewel klassieke symptomen piepende ademhaling, kortademigheid en een benauwd gevoel op de borst zijn, kan in moeilijker te diagnosticeren gevallen een aanhoudende hoest het enige teken zijn.

'Omdat er geen enkele test is om astma te diagnosticeren, lijden veel patiënten die bij ons binnenkomen al jaren aan de aandoening,' zegt professor Smith, die de gespecialiseerde hoestkliniek van het Universitair Ziekenhuis van Manchester leidt. 'Als astma eenmaal is vastgesteld, kan het gemakkelijk worden behandeld met inhalatoren.'

Een andere veelvoorkomende oorzaak is brandend maagzuur. Dit ontstaat wanneer maagzuur omhoog komt en soms zo hoog opspat dat het de keel en het strottenhoofd kan ontsteken.

In andere gevallen dringt het zuur niet zo ver door, maar irriteert het nog steeds de zenuwen in de slokdarm, waardoor de luchtwegen extra gevoelig worden en u sneller last krijgt van hoestbuien.

Het meest herkenbare symptoom is het branderige gevoel dat bekendstaat als brandend maagzuur. Dit komt doordat er zuur in de slokdarm en keel opstijgt.

Eenvoudige maatregelen om reflux te verminderen zijn onder andere het vermijden van late maaltijden, het beperken van cafeïne en alcohol, en het verhogen van het hoofdeinde van het bed. In sommige gevallen schrijven artsen maagzuurremmende medicijnen voor, zoals protonpompremmers (PPI's).

Volgens experts is postnasale drip een andere behandelbare oorzaak van chronische hoest. Dit gebeurt wanneer overtollig slijm uit de neus of bijholten via de achterkant van de keel naar beneden sijpelt, de luchtwegen irriteert en hoest veroorzaakt.

De symptomen zijn meestal 's nachts het ergst, omdat er dan slijm achter in de keel kan ophopen.

Een patiënt die last heeft van een slopende hoest is Lisa Young, 75, uit Eastbourne. Haar symptomen begonnen plotseling in 2019 en zorgden ervoor dat ze maandenlang uitgeput was. 'Ik kon niet stoppen met hoesten, kon 's nachts niet plat liggen en vrienden moesten mijn boodschappen doen omdat ik onmogelijk kon autorijden', zegt ze. 'Ik kreeg last van hoestbuien die minutenlang aanhielden.' Na jaren van lijden kreeg Lisa uiteindelijk de diagnose postnasale drip, veroorzaakt door een stofallergie.

'Ik was compleet in shock toen de dokter me vertelde dat het door het stof kwam', herinnert ze zich. 'De maatregelen die ze voorstelden waren behoorlijk drastisch – zoals het weghalen van mijn tapijt en het verwijderen van de gordijnen.' Uiteindelijk gaf een vrij verkrijgbare antihistaminicum-neusspray voldoende verlichting om haar dagelijkse leven weer op te pakken.

Een andere belangrijke verklaring voor chronische hoest – waarvan wordt aangenomen dat het tot één op de tien patiënten treft – is een weinig bekende aandoening die niet reageert op standaardbehandelingen. Deze aandoening, bekend als refractaire chronische hoest (RCC), wordt vermoedelijk veroorzaakt door een overgevoelige hoestreflex, waarbij de zenuwen in de keel en luchtwegen veel sneller dan normaal worden geactiveerd. Patiënten melden vaak aanvallen die worden veroorzaakt door temperatuurschommelingen, sterke geuren zoals luchtverfrissers, of zelfs door alledaagse activiteiten zoals eten, drinken of lachen.

De aandoening komt het vaakst voor bij vrouwen, vooral op middelbare leeftijd.

Professor Smith schat dat ongeveer 70 procent van de patiënten die naar haar hoestkliniek worden verwezen, hardnekkige chronische hoest heeft. 'Dit is een aandoening waar veel artsen nog niet van op de hoogte zijn', zegt professor Smith. 'Er is momenteel geen test en de diagnose kan alleen worden gesteld als veelvoorkomende oorzaken zoals astma en zure reflux zijn uitgesloten. Dat, en het ontbreken van geregistreerde medicijnen, betekent dat veel artsen terughoudend zijn om een ​​diagnose te stellen.'

Hoewel er geen erkende behandelingen zijn, legt de professor uit dat er manieren zijn om de aandoening te beheersen. 'We proberen in wezen de hersenen te hertrainen', zegt professor Smith.

'Patiënten krijgen oefeningen van logopedisten die kunnen helpen de spanning in de keel of op de plek waar een hoestbui op komst is te verminderen. Ook kunnen ze een trucje gebruiken, zoals het nemen van slokjes water, om de spanning onder controle te houden.'

In ernstige gevallen kunnen patiënten ook morfine – een opioïde – krijgen om hun symptomen te beheersen, mits ze zorgvuldig worden gecontroleerd. 'Dit kan echt een wonder zijn voor patiënten', zegt professor Ashley Woodcock, expert in chronische hoest in het Alexandria Hospital. 'We zien patiënten die al twintig jaar symptomen hebben en een kleine dosis zorgt ervoor dat hun hoest verdwijnt.'

Aangezien niercelcarcinoom niet is opgenomen in de NHS-richtlijnen – een stap waar ze voor pleit – zegt de professor dat veel mensen mogelijk niet gediagnosticeerd zijn met de aandoening. 'Ik vraag me af of de patiënten die we in onze kliniek zien met niercelcarcinoom het topje van de ijsberg zijn. Er zijn waarschijnlijk veel patiënten die het zoeken naar oplossingen hebben opgegeven en het gewoon accepteren', zegt professor Smith.

Als een patiënt een aantal behandelingen heeft geprobeerd die niet hebben geholpen en vermoedt dat hij/zij niercelcarcinoom heeft, wordt geadviseerd om zijn/haar huisarts te vragen om een ​​verwijzing naar een van de acht gespecialiseerde klinieken in het land.

Lees meer

'We bevinden ons echt in een evolutie in de behandeling van chronische hoest', zegt professor Woodcock. 'Op dit moment hebben we een beperkt aantal gespecialiseerde klinieken, maar naarmate het besef verandert dat dit een aparte aandoening is en er nieuwe veelbelovende behandelingen in het verschiet liggen, vermoed ik dat binnenkort alle ziekenhuizen een hoestkliniek zullen hebben.'

Volgens deskundigen is het een ernstig probleem dat patiënten het uitstellen om hun hoest te laten controleren.

'We zien te vaak patiënten die langdurig hoesten en nog geen arts hebben gezien', zegt professor Hopkinson. 'Als je acht weken lang hoest, mag je dat niet negeren.

'Als u bloed ophoest, als het hoesten pijnlijk is, als u zich over het algemeen niet lekker voelt, als u gewicht verliest, last heeft van nachtelijk zweten of een hese stem, dan moet u naar de huisarts gaan en niet afwachten of het weken aanhoudt.'

Asthma and Lung UK zei: 'Een langdurige hoest, die drie weken of langer aanhoudt, kan wijzen op een niet-gediagnosticeerde longaandoening – raadpleeg altijd uw arts als u zich zorgen maakt. Als u advies of ondersteuning nodig heeft over ademhalingsproblemen of uw longaandoening, kunt u het hulplijnteam van Asthma and Lung UK bellen op 0300 222 5800, van maandag tot en met vrijdag tussen negen en vijf uur.'

HEEFT U EEN HOEST DIE NIET WEGKWAM GENEZEN? Stuur ons een e-mail op [email protected]