Het begint met woordverlies! Stille dreiging: primair progressieve afasie

Dit komt doordat de taalvaardigheid langzaam maar zeker achteruitgaat!

Prof. dr. Sultan Tarlacı stelde dat primair progressieve afasie (PPA), ook bekend als primair progressief taalverlies, een zeldzame neurologische aandoening is die langzaam vordert en meestal de spraak- en taalvaardigheden aantast. "In tegenstelling tot andere vormen van dementie zoals de ziekte van Alzheimer, tast deze aandoening in eerste instantie alleen de taalfuncties aan en leidt tot aanzienlijke beperkingen in spraak en taal met woordverlies voordat deze zich in de loop van de tijd uitbreidt naar andere cognitieve gebieden." Tarlacı stelde dat het meest kenmerkende kenmerk van PPA een langzame en progressieve beperking van de taalvaardigheden is. Deze beperkingen doen zich meestal voor in de taalproductie of het taalbegrip.

PPA kan verward worden met psychiatrische spraakstoornis!

Prof. dr. Sultan Tarlacı, die opmerkte dat veel van de aangetroffen gevallen werden beschouwd als psychiatrische spraakstoornissen en dat patiënten om psychologische redenen niet wilden praten, zei: "Er zijn gevallen die we tegenkwamen die dit soort problemen hadden; ze werden tien jaar lang gevolgd omdat men dacht dat het om psychologische spraakstoornissen ging. Over het algemeen wordt aangenomen dat spraakverlies, woordverlies en verlies van begrip psychologisch zijn als gevolg van ontwenning. Hoewel PPA aanvankelijk alleen de taalfuncties aantast, kan in de latere stadia van de ziekte ook een verslechtering van andere cognitieve functies worden waargenomen. Dit kan betekenen dat patiënten problemen krijgen met meer algemene cognitieve functies."

Het komt twee keer zo vaak voor bij mannen als bij vrouwen!

Prof. dr. Sultan Tarlacı stelde dat PPA voor het eerst in 1982 werd beschreven door een van 's werelds beste neurowetenschappers, de van oorsprong Turkse Marsel Mesulam, en zei: "Marsel definieerde PPA als een verlies van taalvermogen (afasie) dat niet gepaard gaat met dementie. Gemiddeld begint PPA, ongeveer vijf jaar nadat de eerste symptomen van taalverlies zich voordoen, het geheugen en andere cognitieve functies, evenals het gedrag, te beïnvloeden. Het wordt twee keer zo vaak gezien bij mannen als bij vrouwen. Mensen met PPA kunnen doorgaans complexe taken uitvoeren, maar kunnen moeite hebben met spreken of taal. Naarmate de ziekte vordert, wordt het spreken en begrijpen van geschreven of gesproken woorden moeilijk."

Empathie, geduld en emotionele steun zijn belangrijk!

Het doen van aanbevelingen aan de patiënt en zijn/haar naaste omgeving om Primair Progressieve Afasie te kunnen herkennen Prof. Dr. Sultan Tarlacı zei: "Observeer of de patiënt moeite heeft met het vinden van woorden of vaak pauzeert tijdens het spreken." Tarlacı benadrukte dat als er moeite is met het begrijpen van de betekenis van woorden of zinnen, er onzekerheden kunnen zijn in de woordkeuze of uitdrukkingen van de patiënt, en zei: "Als er sprake is van verstoringen in de zinsstructuur, grammaticale fouten of onvolledige zinnen, kan dit een teken zijn van PPA. Er moet worden geobserveerd of de patiënt moeite heeft met sociale interacties of dagelijkse gesprekken, evenals veranderingen in zijn of haar gedrag of stemming. PPA-patiënten kunnen vaak frustratie of sociale terugtrekking ervaren als gevolg van communicatieproblemen. Het is belangrijk om empathie en geduld te tonen ten aanzien van de moeilijkheden die de patiënt ervaart. Taalstoornissen kunnen een persoonlijke en emotionele impact hebben, daarom is het bieden van emotionele ondersteuning van groot belang." Tarlacı voegde eraan toe dat het belangrijk is om een ​​neuroloog of logopedist te raadplegen voor de diagnose en behandeling van PPA, en zei dat experts meestal gemakkelijk een diagnose kunnen stellen door de symptomen, de voorgeschiedenis, hersenscans en taaltesten van de patiënt te evalueren.

TMS wordt geëvalueerd als behandeling voor PPA…

Prof. dr. Sultan Tarlacı wees erop dat de effectiviteit van behandel- en beheersstrategieën bij taal- en spraakstoornissen zoals primaire progressieve afasie (PPA) de progressie van de ziekte kan vertragen en de kwaliteit van leven van de patiënt kan verbeteren. Hij zei: "In deze context wordt Transcraniële Magnetische Stimulatie (TMS) beschouwd als een behandelmethode die kan worden toegepast bij PPA." Tarlacı stelde dat TMS een niet-invasieve neuromodulatiemethode is die de activiteit van zenuwcellen moduleert door magnetische velden toe te passen op hersengebieden. Hij besloot zijn woorden als volgt: "Tijdens de toepassing worden kortdurende magnetische pulsen naar bepaalde hersengebieden gestuurd via een spoel die op de hoofdhuid wordt geplaatst. Deze magnetische pulsen kunnen de elektrische activiteit van hersencellen beïnvloeden. TMS kan helpen bij het verbeteren van taalverwerking en spraakvaardigheden door het plasticiteitsvermogen van de hersenen te vergroten. Het kan de taalvaardigheid verbeteren door de functie van aangetaste taalgebieden in de hersenen te ondersteunen. TMS kan algemene cognitieve functies ondersteunen en mogelijk de effecten van andere cognitieve stoornissen verlichten. Dit kan bijdragen aan de verbetering van cognitieve processen die verband houden met taalvaardigheden. TMS kan bij sommige patiënten de emotionele en psychologische toestand verbeteren. Het kan bijdragen aan het verminderen van frustratie en stress die gepaard gaan met taalstoornissen."