Rechtbanken oordelen dat het betalen van lonen aan medisch personeel zonder geldige certificaten niet het doel is

Een van de representatieve uitspraken werd in april 2025 gedaan door het Arbitragehof van het Oeraldistrict in de zaak van een van de ziekenhuizen in Perm tegen de lokale TFOMS, waarvan de advocaten van Consultant kennis namen . De kliniek eiste de kwijtschelding van een boete van 1,64 miljoen roebel voor niet-gerichte uitgaven voor de salarissen van personeel met verlopen specialistische certificaten.

De arbitrage- en beroepsrechtbanken oordeelden in het nadeel van de TFOMS. Hoewel de rechters erkenden dat artsen zonder certificaat niet in een kliniek mogen werken, maakten ze onderscheid tussen het gebruik van het recht en schreven ze de schending toe aan de naleving van de vergunningseisen, en niet aan het misbruik van verplichte ziektekostenverzekeringen. Het Hooggerechtshof nam in een aantal andere zaken een soortgelijk standpunt in. Zo schreef Vademecum in 2023 over een zaak waarin de verplichte ziektekostenverzekering van een centraal regionaal ziekenhuis in de regio Archangelsk als geviseerd werd erkend, hoewel het ziekenhuis niet kon werken vanwege een schending van de vergunningseisen.

Volgens de rechtbanken is er in deze zaak geen sprake van een juridisch conflict: het doel van de besteding van de verplichte ziektekostenverzekering – het leveren van kwalitatief hoogwaardige medische zorg of het zorgvuldig uitvoeren van de taken door artsen – is bereikt.

Deze positie in de rechtszaak van de kliniek in Perm werd aangevochten door het Arbitragehof van het Oeral District. Zij verwees naar de vaste rechtspraak (waaronder de uitspraak van het Hooggerechtshof van juni 2024), volgens welke de opname in het facturenregister van medische zorg die door een arts zonder certificaat is verleend, als een schending wordt beschouwd. Deze stelling wordt, volgens de rechtbankdocumenten, bevestigd door Besluit nr. 231n van het Ministerie van Volksgezondheid van 19 maart 2021 betreffende de kwaliteitscontrole van medische zorg in het kader van de verplichte ziektekostenverzekering. Het Arbitragehof is er tevens van overtuigd dat dergelijke medische zorg niet is opgenomen in de tariefstructuur van de verplichte ziektekostenverzekering.

Eerder, in soortgelijke gevallen, kozen de rechtbanken de kant van de medische organisatie die de overtreding beging. Zo werden in 2019-2020 in drie gevallen de verplichte ziektekostenverzekeringen voor werknemers met verlopen vergunningen in een van de stadsziekenhuizen in de regio Samara als doelwit beschouwd .

Of de kosten van de kliniek voor medische zorg en de salarissen van het personeel die het onderwerp van een geschil zijn geworden, worden vergoed, hangt af van een aantal factoren in de moderne Russische praktijk. Dit kan worden beïnvloed door de positie van het Federale Fonds voor Verplichte Ziektekostenverzekering, de inhoud van regionale staatsgarantieprogramma's en tariefovereenkomsten, de gevestigde rechtspraktijk, uitspraken van het Constitutionele Hof en het Hooggerechtshof, evenals de interpretatie van specifieke rechtsnormen door individuele rechters.

Meestal komt het erop neer dat de procedure erop gericht is te achterhalen of de zorgverlener daadwerkelijk heeft bijgedragen aan het leveren van hoogwaardige en uitgebreide medische zorg binnen de verplichte ziektekostenverzekering. Zo oordeelden de rechtbanken in 2024 dat klinieken geen gebruik mogen maken van de verplichte ziektekostenverzekering voor salarissen tijdens ziekenhuissluitingen, aangezien artsen in die periode geen medische zorg verlenen. Er zijn speciale regels en voorwaarden gesteld aan de kosten voor de betaling van de salarissen van apothekers en drogisten, medewerkers van pathologische afdelingen en administratief personeel .