Tijdelijke huisvesting onbetaalbaar voor patiënten die een orgaantransplantatie ondergaan, zeggen liefdadigheidsinstellingen

Twee liefdadigheidsinstellingen in Edmonton en Toronto die patiënten die een orgaantransplantatie hebben ondergaan, helpen, vinden dat het tijd is dat provinciale overheden heroverwegen hoe ze huisvestingsondersteuning bieden aan patiënten die tijdelijk moeten verhuizen om toegang te krijgen tot de behandeling.

Hun opmerkingen kwamen nadat een aantal longtransplantatiepatiënten in Nova Scotia een campagne startten voor meer financiering. Volgens hen verkochten mensen hun huis om toegang te krijgen tot levensreddende gezondheidszorg.

Het is een verhaal dat Silvio Dobri keer op keer hoort. Hij onderging bijna 30 jaar geleden een harttransplantatie en heeft sindsdien zijn leven gewijd aan het doorgeven van de schade.

Dobri richtte de GoodHearts Transplant Foundation op in Edmonton, die nu acht appartementen vlak bij het Universitair Ziekenhuis van Alberta tegen gesubsidieerd tarief aanbiedt aan transplantatiepatiënten.

De patiënten betalen $ 40 per dag voor het gemeubileerde appartement, hoeven geen borg te betalen en hoeven hun vertrek niet op te zeggen.

"Voor mij is het heel belangrijk dat we dit zo lang mogelijk volhouden", aldus Dobri.

Dobri wordt nog steeds emotioneel als hij over zijn ervaring praat. Een donorhart kwam beschikbaar slechts één dag nadat hij op de transplantatielijst was geplaatst.

"Ik was heel dankbaar dat ik zo snel een hart kreeg."

Tijdens zijn herstel in het Universitair Ziekenhuis van Alberta ontmoette hij andere patiënten die met een andere stress te maken hadden: het betalen voor hun verblijf. Iedereen die een orgaan nodig heeft, moet in de buurt van een groot ziekenhuis verblijven terwijl hij of zij de levensreddende zorg ontvangt, en die zorg duurt vaak maanden.

Jackie Foord, de huidige CEO van GoodHearts, zegt dat patiënten in heel Canada moeite hebben om een ​​appartement in de buurt van ziekenhuizen te vinden, terwijl er een landelijke woningcrisis heerst. Dit levert extra stress op voor patiënten in kritieke situaties.

"Reizen in Canada voor wat ik gespecialiseerde gezondheidszorg zou noemen, is voor veel mensen een groot probleem", zei Foord. "Het is een enorme last."

In Nova Scotia beginnen families van longtransplantatiepatiënten zich uit te spreken over die financiële last. Transplantatiepatiënten ontvangen maandelijks $ 3.000 van de provincie om hun huur te betalen in Toronto, waar ze maandenlang met een mantelzorger moeten samenwonen.

Verbena Brenton-Goguen zei dat de kosten zo hoog waren toen haar overleden man zijn transplantatie kreeg, dat ze nu hun familiehuis in Springhill, NS moet verkopen

Nan en Dave Clarke vertelden aan CBC dat het goedkoopste gemeubileerde appartement dat ze konden vinden tijdens hun verblijf in Toronto voor haar dubbele longtransplantatie $ 5.900 per maand kostte.

Dat verbaast Sass Khazzam helemaal niet.

Hij runt StayWell Toronto, een liefdadigheidsinstelling die onderhandelt met hotels en appartementenbedrijven in de buurt van de ziekenhuizen in Toronto om patiënten betaalbare accommodatie te bieden.

Volgens Khazzam is $ 3.000 per maand niet genoeg om de kosten van een gemeubileerd appartement met één slaapkamer te dekken, zelfs niet met de tarieven van de liefdadigheidsinstelling.

Hij zei dat patiënten geen keus hebben over het tijdstip van hun bezoek en dat ze soms tijdens het hoogseizoen naar het ziekenhuis komen, wanneer de kosten nog hoger kunnen zijn.

"Toen we bijvoorbeeld Taylor Swift hier hadden, stegen de accommodatieprijzen tot wel $2.000 per nacht. Volgende zomer komt er FIFA [voetbal], en dan hebben we hetzelfde probleem."

Volgens Khazzam doet StayWell er alles aan om in dergelijke situaties de kamers verder te subsidiëren, zodat verblijven betaalbaar blijven.

Hij zei dat de meeste gezinnen die de organisatie helpt uit Ontario komen, maar dat dit jaar meer dan 10 procent van hen uit Atlantisch Canada komt.

Khazzam zei dat de liefdadigheidsinstelling soms mensen moet afwijzen omdat ze, zelfs met hun connecties, geen geschikte beschikbare plekken kunnen vinden. Op dit moment hebben ze bijvoorbeeld geen maandelijkse beschikbaarheid tot augustus, zei hij.

"Ik besef dat overheden niet alles kunnen doen, maar er is altijd ruimte voor meer", zei hij. "Mensen hebben hulp nodig. We doen ons best."

Elke provincie en elk territorium hanteert zijn eigen aanpak voor de kosten van levensonderhoud van transplantatiepatiënten.

Sommige landen, waaronder Alberta, bieden geen hulp aan patiënten die voor hun behandeling naar een ander land moeten verhuizen.

New Brunswick heeft onlangs haar maandelijkse toelage verhoogd naar $4.000.

Michelle Thompson, minister van Volksgezondheid van Nova Scotia, vertelde CBC in juni dat haar ministerie talrijke verzoeken om financiële hulp voor de gezondheidszorg had ontvangen en dat het geld slechts een beperkt bereik had.

Foord zei dat het verschil oneerlijk is.

"Het is misschien tijd dat regeringen praten over toegang tot plattelandsgebieden en afgelegen gemeenschappen, want iedereen heeft recht op gezondheidszorg", zei ze. "Het niet kunnen krijgen van toegang is zo verwoestend voor zoveel mensen."