Hersenveroudering? Dit gebeurde tijdens de pandemie, zelfs bij niet-besmette mensen.

Uit een nieuw onderzoek blijkt dat hersenen sneller verouderen als gevolg van de COVID-19-pandemie , zelfs bij mensen die niet besmet waren.
Dit is de belangrijkste conclusie van een onderzoek onder bijna duizend mensen, uitgevoerd door wetenschappers van de Universiteit van Nottingham (Verenigd Koninkrijk). Het onderzoek toonde ook aan dat hersenveroudering sterker was bij mannen en mensen met een sociaal-demografische achterstand. Het onderzoek kent echter enkele beperkingen.
Eerder onderzoek had al verbanden aangetoond tussen COVID-19 en moleculaire kenmerken van hersenveroudering en cognitieve achteruitgang. Het was echter nog niet vastgesteld of de pandemieperiode zelf (ongeacht de infectiestatus) de hersenveroudering bij de algemene bevolking beïnvloedde.
Om deze veroudering in kaart te brengen, maakten de wetenschappers gebruik van modellen voor machinaal leren die waren getraind met hersenscans van 15.334 gezonde deelnemers van de UK Biobank. Daarmee konden ze het verschil meten tussen de voorspelde hersenleeftijd van een individu en zijn of haar werkelijke leeftijd, ook wel het hersenleeftijdsverschil genoemd.
Dit model werd vervolgens gebruikt om twee MRI-scans van de hersenen van 996 gezonde deelnemers te analyseren, met een tussenpoos van ten minste twee jaar. In de controlegroep (564 personen) werden beide scans vóór de pandemie gemaakt, en in de 'pandemie'-groep (432 personen) werd één scan vóór en één ná het begin van de pandemie gemaakt.
Nog 5,5 maandenDe auteurs ontdekten bij de tweede scan dat de hersenen van deelnemers in de 'pandemie'-groep gemiddeld 5,5 maanden sneller verouderd waren dan die van de controlegroep, zo staat te lezen in een notitie in het tijdschrift.
Tijdens de pandemieperiode werd een versnelde veroudering van de hersenen waargenomen , ongeacht of deelnemers besmet waren of niet.
Een SARS-CoV-2- infectie ging echter gepaard met een hogere versnellingssnelheid naarmate de leeftijd toenam.
De auteurs merken in hun artikel op dat eerdere onderzoeken bevestigen dat sociale isolatie en waargenomen eenzaamheid bijdragen aan structurele en functionele veranderingen in de hersenen, waarvan verwacht wordt dat ze de waargenomen versnelde veroudering van de hersenen veroorzaken.
Wat Ali-Reza Mohammadi-Nejad, de directeur van het onderzoek, verraste, was dat zelfs mensen die geen COVID hadden gehad een " aanzienlijke toename" in hersenveroudering vertoonden.
"Dit laat echt zien hoezeer de ervaring van de pandemie zelf, van isolatie tot onzekerheid, onze hersengezondheid kan hebben beïnvloed ", vat de Universiteit van Nottingham samen in een verklaring.
Bovendien beoordeelde het team de cognitieve prestaties van de deelnemers met behulp van tien tests. Ze ontdekten dat versnelde hersenveroudering gepaard ging met verminderde cognitieve prestaties , met name bij tests zoals mentale flexibiliteit en verwerkingssnelheid , en dit alleen bij degenen die besmet waren met SARS-CoV-2.
Beperkingen van de studie en voorzichtigheidDe auteurs wijzen op een aantal beperkingen van het onderzoek, zoals het onvermogen om de duur van de effecten te bepalen en het gebrek aan algemene gegevens.
Ze benadrukken ook dat de waargenomen veroudering van de hersenen omkeerbaar zou kunnen zijn, hoewel dat op dit moment in dit cohort nog niet kan worden vastgesteld.
Deze gegevens benadrukken echter het effect van zowel indirecte als directe blootstelling aan SARS-CoV-2 en de pandemie. Dit onderstreept de noodzaak van gericht onderzoek om de hersengezondheid bij toekomstige crises te verbeteren.
Masud Husain, hoogleraar neurologie en cognitieve neurowetenschappen aan de Universiteit van Oxford, zegt dat de analyse weliswaar met grote zorg is uitgevoerd, maar dat er toch voorzichtigheid moet worden betracht bij de interpretatie ervan.
Husain, die niet bij het onderzoek betrokken was, geeft in dit verband aan dat het verschil in hersenleeftijd tussen de twee groepen gemiddeld slechts vijf maanden bedroeg en dat het verschil in cognitieve prestaties beperkt bleef tot de totale tijd die nodig was om een van deze tests af te ronden.
En hij vraagt zich af of dit werkelijk een groot verschil maakt in het dagelijks leven, zo stelt hij in een verklaring aan het Britse Science Media Centre, een wetenschappelijk platform voor journalisten.
* * * Blijf op de hoogte van het nieuws, word lid van ons Whatsapp-kanaal * * *
OB
informador