Bilirubine beschermt tegen de ernstigste gevolgen van malaria

Bilirubine, een pigment dat geelzucht of vergeling van de huid veroorzaakt, kan mensen beschermen tegen de ernstigste gevolgen van malaria.

Uit een onderzoek dat is gepubliceerd in het tijdschrift Science blijkt dat bilirubine in de toekomst een doelwit zou kunnen zijn voor medicijnen die de productie ervan verhogen om de meest dodelijke of slopende effecten van malaria te voorkomen.

Hoewel bilirubine een van de meest gemeten metabolieten in het bloed is, beginnen we de functies ervan in het lichaam pas net te begrijpen.

Deze bevindingen kunnen erop wijzen dat bilirubine mensen kan helpen beschermen tegen andere infectieziekten.

Geelzucht, of vergeling van de huid, is een veelvoorkomend symptoom van malaria. Volgens twee onderzoeken gepubliceerd in The New England Journal of Medicine en Clinical Infectious Disease ervaart 2,5% tot 50% van de malariapatiënten geelzucht.

Om de rol van bilirubine te bepalen, analyseerden de auteurs van het onderzoek bloedmonsters van een groep van 42 vrijwillige patiënten die besmet waren met de malariaparasiet P. falciparum. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie veroorzaakt deze parasiet de dodelijkste vorm van de ziekte.

Met behulp van technieken om bilirubine en zijn voorloper, biliverdine, te meten, maten de wetenschappers de hoeveelheid bilirubine die nog niet door de lever was verwerkt in bloedmonsters van asymptomatische en symptomatische malariapatiënten. Ze ontdekten dat mensen met asymptomatische malaria gemiddeld tien keer meer onverwerkte bilirubine in hun bloed hadden dan mensen met symptomatische malaria, en vermoedden dat de ophoping van het pigment hen mogelijk had beschermd tegen malaria.

Vervolgens stelden de onderzoekers normale muizen en muizen die genetisch gemanipuleerd waren zodat ze geen BVRA (een proteïne dat helpt bij de productie van bilirubine) bevatten, bloot aan een vorm van malaria die knaagdieren infecteert.

De onderzoekers analyseerden de snelheid waarmee de malariaparasiet stierf bij zowel muizen met een bilirubinetekort als bij normale muizen.

Bij normale muizen nam de concentratie onverwerkte bilirubine in hun lichaam significant toe na een malaria-infectie , en alle muizen overleefden. Bij muizen zonder BVRA verspreidde de parasiet zich snel en stierven alle muizen.

De wetenschappers gingen vervolgens testen of bilirubine muizen zonder BVRA kon helpen de infectie te overwinnen of dat het juist bijdroeg aan verergering van de symptomen. Ze dienden bilirubine toe aan malaria-geïnfecteerde muizen die ook geen BVRA hadden en zagen dat hogere doses bilirubine resulteerden in overlevingskansen die vergelijkbaar waren met die van normale muizen.

"Bilirubine werd voorheen beschouwd als een afvalproduct", zegt Bindu Paul van Johns Hopkins Medicine. "Deze studie bevestigt dat het een cruciale beschermende maatregel kan zijn tegen infectieziekten en mogelijk ook neurodegeneratieve ziekten."